Wyrywanie zęba, czyli ekstrakcja jest jednym z najczęściej wykonywanych zabiegów stomatologicznych. Mimo, iż współcześnie można już leczyć kanałowo zęby, które są dotknięte chorobą w zaawansowanym stopniu, czasem usuwanie zęba staje się jedyną możliwą opcją. Na czym polega więc ten zabieg i jak długo może potrwać?

Wyrywanie zęba – na czym dokładnie polega zabieg?

          Ekstrakcja zęba jest zabiegiem chirurgicznym, wykonywanym jedynie w profesjonalnych gabinetach stomatologicznych. Polega na całkowitym wyrwaniu zęba z zębodołu przy użyciu odpowiednich narzędzi. Zabieg przeprowadzany jest najczęściej przy znieczuleniu miejscowym, jednak w dużej mierze zależy to również od preferencji danego pacjenta. Należy zwrócić również uwagę, że przy podaniu odpowiednich leków znieczulających samo czucie zostaje w pełni zachowane, jednak pacjent może i tak odczuwać delikatny ucisk.

          Przed ekstrakcją zęba, stomatolog przeprowadza szczegółowy wywiad mający określić ogólny stan zdrowia pacjenta. Konieczne jest również wcześniejsze wykonanie zdjęcia rentgenowskiego, po którym dentysta oceni stan zęba i zdecyduje, czy rzeczywiście nadaje się on do usunięcia.

          Sam proces wyrywania zęba (nazywany również ekstrakcją), rozpoczyna się zerwaniem wiązadeł odpowiedzialnych za podtrzymywanie zęba w zębodole. Kolejnym krokiem jest zwichnięcie zęba, który ostatecznie zostaje usunięty. Ekstrakcja zęba jest poprawnie wykonana w momencie, kiedy w zębodole nie zostaną żadne zmiany okołowierzchołkowe. Na oczyszczone miejsce, stomatolog nakłada opatrunek. Sama rana goi się do trzech tygodni.

Najczęstszymi wskazaniami do wyrywania zębów są:

– zniszczenia tkanek to jedne z najpopularniejszych powodów ekstrakcji zęba. Dentysta musi go usunąć, ze względu na to, że stracił już całkowicie swoje właściwości i nie nadaje się ani do odbudowy zachowawczej, ani protetycznej;

– zęby zatrzymane, czyli takie, które wykształciły się w pełni, jednak pozostały w tkance kostnej szczęki. Zazwyczaj należą do nich zęby mądrości, jedynki i przedtrzonowce;

– zęby sprawiające ból, przy których nie pomogło leczenie kanałowe;

– schorzenia, które po długotrwałym czasie prowadzą do rozchwiania zębów, na przykład paradontoza;

– zęby z próchnicą;

– uszkodzenie korony lub korzeni zęba.

          Po wyrwaniu zęba nie wolno spożywać żadnych posiłków, ani pić napojów co najmniej przez kilka godzin. Jeśli znieczulenie przestanie wcześniej działać, warto zastosować okłady, które pomogą chociaż na chwile załagodzić ból. Usunięte zęby powinno się jak najszybciej zastąpić nowymi, ze względu na to, że pozostałe zęby mogą zacząć zajmować otrzymaną przestrzeń. Zdecydowanie, zwiększa się również wtedy ryzyko zachorowania na paradontozę czy chorobę przyzębia. W takim wypadku, najlepszym rozwiązaniem okazuje się wstawienie implantów zębów. Nie powodują one dodatkowych uszkodzeń, a pozwalają cieszyć się pełnym uśmiechem. Implanty zębów powinno się wstawiać przynajmniej miesiąc po zakończonym zabiegu ekstrakcji zęba.

Usuwanie ósemek

          Zęby mądrości to trzecie w kolejności zęby trzonowe człowieka, które wyrzynają się najczęściej po osiągnięciu pełnoletności. Ósemki większościom pacjentów przysparzają wiele problemów, trudno też utrzymać ich prawidłową higienę. Najczęstszym powodem ekstrakcji ósemek jest brak wystarczającego miejsca dla nich w łuku zębowym. Kiedy ząb mądrości wyrzyna się poprawnie, jest wolny od próchnicy i nie posiada żadnych znamion chorobowych, wtedy pozostaje dodatkowym zębem do rozgryzania pokarmu. Usuwanie ósemek staje się jednak bardzo powszechnym zjawiskiem. U niektórych pacjentów, ząb mądrości powoduje wadę zgryzu, czasem wręcz utrudnia prawidłowe rozdrabnianie pożywienia. Spory problem stanowi również, tzw. “leżąca ósemka“, która często prowadzi do stłoczeń pozostałych zębów. W takim wypadku, chirurgiczne usuwanie ósemek staje się wręcz koniecznością. Wyrzynający się ząb jest w sporej części zasłonięty przez dziąsło, co powoduje przestrzeń, w której zatrzymują się resztki pokarmów i drobnoustroje. Trudność z dokładnym wyczyszczeniem tej powierzchni sprawia, że dochodzi do zakażenia, które staje się nie lada wyzwaniem dla dentysty. Przy tej przypadłości również, stosuje się tylko zabieg chirurgicznego usuwania ósemek.

          Odpowiednią metodę ekstrakcji zębów mądrości wybiera stomatolog, po wcześniejszym przeglądzie obrazu klinicznego oraz wykonaniu zdjęcia radiologicznego. Decyzję o usuwaniu ósemek podejmuje w oparciu o ich ułożenie, odległość korzenia od zatoki szczękowej bądź żuchwowej. Ekstrakcja ósemki przeprowadzana jest przy użyciu kleszczy stomatologicznych oraz dźwigni. W większości przypadkach, zabieg odbywa się w zwykłych gabinetach stomatologicznych, jednak w bardziej skomplikowanych przypadkach, dentysta może skierować pacjenta do gabinetu chirurgii stomatologicznej lub twarzowo-szczękowej. Usuwanie ósemek jest nieco trudniejsze niż w przypadku wyrywania zwykłych zębów. Dziąsło musi zostać odpowiednio odsłonięte, następnie kość jest rozdrabniana na mniejsze części aż do momentu, kiedy będzie można spokojnie wyjąć zęba. Zębodół jest zszywany chirurgicznie, a szwy zdejmowane są dopiero po dziesięciu dniach po zabiegu.

Usuwanie ósemek również odbywa się przy wcześniejszym, miejscowym znieczuleniu. Po zabiegu, stomatolog przepisuje specjalnie dopasowany antybiotyk po ekstrakcji zębów mądrości, który zdecydowanie ogranicza dolegliwości związane z wyrywaniem zębów.