U niektórych osób w momencie mówienia, czy uśmiechania się można zauważyć przerwę między górnymi jedynkami. To tak zwana diastema. Dla jednych to zaleta i element wyglądu dodający uroku. W przypadku innych defekt, który szpeci. Diastema to nie tylko problem estetyczny, ale również stomatologiczny. Kiedy leczyć charakterystyczną przerwę między jedynkami i jak można usunąć diastemę?
Diastema – co to?
Diastema to widoczna przerwa między górnymi jedynkami. W zależności od wielkości tej przestrzeni może być uważana za wadę stomatologiczną. Jeśli jest mniejsza niż 2 mm, diastemę uznaje się za defekt wyłącznie kosmetyczny, niewymagający leczenia.
Nieleczona diastema (jeśli działanie jest konieczne) może spowodować wadę zgryzu, doprowadzić do choroby przyzębia i utrudniać prawidłowe mówienie.
Rodzaje diastemy:
- rozbieżna – korzenie są zbliżone do siebie, a końcówki rozsuniętych zębów kierują się w przeciwne strony.
- zbieżna – korzenie są rozsunięte, a końcówki zębów skierowane do siebie.
- równoległa – siekacze są rozsunięte równolegle do siebie.
Typy diastemy ze względu na przyczynę powstania:
- diastema prawdziwa – powstaje z powodu przerostu albo niskiego przyczepu wędzidełka górnej wargi.
- diastema rzekoma – powstaje jeśli górne siekacze są zbyt małe, któregoś z zębów brakuje albo jest ich za dużo.
- diastema fizjologiczna – występuje u dzieci w wieku 7-9 lat, które mają jeszcze zęby mleczne; zwykle zamyka się samoistnie po wyrośnięciu stałych siekaczy.
W sytuacji, gdy diastema pojawia się niespodziewanie i w szybkim tempie się zwiększa, może to świadczyć o chorobie przyzębia lub nowotworze. Diastemy mogą również powstać wskutek uszkodzeń mechanicznych i przesunięcia się zębów.
Diastema – jak się jej pozbyć?
Jeśli zastanawiasz się, jak usunąć diastemę i czy trzeba to zrobić, skonsultuj się ze stomatologiem. Tylko dentysta może ocenić, czy przerwę między zębami trzeba zlikwidować. Gdy diastema nie jest większa niż 2 mm, wpływa tylko na estetykę uśmiechu, a nie jego zdrowie. Większa przerwa między jedynkami może skutecznie utrudnić codzienne życia. Metodyka jest różna w zależności od rodzaju diastemy i przyczyny jej powstania.
- leczenie ortodontyczne – polega na założeniu stałego (diastema zbieżna) lub ruchomego aparatu ortodontycznego (diastema rozbieżna); w sytuacji nadprogramowego zęba najpierw jest on usuwany, a dopiero potem ortodonta zakłada aparat; wędzidełko jest zazwyczaj podcinane w trakcie leczenia lub gdy diastema zniknie.
- licówki porcelanowe – to cienkie porcelanowe płytki, które są nakładane na wcześniej oszlifowane zęby; ich kształt, kolor oraz wielkość są dopasowywane do pozostałych zębów i skutecznie zakrywają występującą diastemę.
- bonding – polega na wypełnieniu przerwy między jedynkami za pomocą kompozytu; metoda ta nie jest jednak tak trwała jak licówki i wymaga częstych poprawek; proces przypomina zakładanie plomby.
Diastema – wada czy zaleta?
Diastema z roku na rok zyskuje coraz większą popularność. Dla niektórych modelek, czy aktorów to znak rozpoznawczy, który dodaje charakteru. Czasem osoby, u których nie występuje diastema, pragną stworzyć ją w sztuczny sposób. Zwykle jest to możliwe, dzięki szlifowaniu zębów lub ich rozsuwaniu, dzięki leczeniu ortodontycznemu. Nie jest to jednak bezpieczne rozwiązanie dla uzębienia i profesjonalni dentyści nie podejmują się takiego działania. Diastema decyduje nie tylko o estetyce, ale także zdrowiu pozostałych zębów, dlatego znaczne ingerowanie w uśmiech nie jest wskazane.
Loading...